Tonga

Volgens mij hebben we met stip een nieuwe gastartiest op nummer 1 van de ranglijst 'hoe breng ik bekende melodieën vakkundig om het leven'. Ik was in de veronderstelling dat we al aardig wat slechte artiesten hadden begeleidt, maar deze dame slaat werkelijk alles. De beste mevrouw, ze ziet eruit als 60+ maar vertelde in de laatste show vrolijk dat ze 47 is en zich niet schaamt voor haar leeftijd, krijgt het voor elkaar om zo'n 30 procent van de muziek nauwkeurig een hertz of 8 te laag te intoneren. Daarbij wordt zo'n 80 procent van de melodieën voorzien van een vibrato wat schommelt tussen de kleine secunde en grote terts, onder de te zingen noot wel te verstaan. Er zijn daadwerkelijk een serieus aantal cellen in mijn hoofd afgestorven bij het moeten aanhoren van haar versie van 'Maybe this time' en 'Don't cry for me Argentina' - de laatste in het Duits (ja, echt waar: 'Wein nicht um mich Argentiniën'). Mevrouw heeft dan ook extra punten verdiend op het gebied van uitspraak, want engels met een Duits accent is zooo charmant.
Verder gaat het heel goed met me. Ik heb weliswaar een wat makker weekje achter de rug maar de algemene stemming blijft mooi aan de positieve kant van het midden. Een aantal oorzaken lag aan de dipjes ten grondslag: onvoorzien werden passagiers en crewleden verrast door een reeks van vijf aaneengesloten zeedagen. Er stond een bezoek aan de Cook-eilanden op het programma, maar dit moesthelaas worden geschrapt omdat het weer en met name de golfslag niet toeliet dat we aan land konden. Dus dan lig je met je goeie gedrag twee dagen voor bounty-eilanden te wachten, en dan wordt er meegedeeld dat het voet op vaste bodem zetten dit keer niet mogelijk is. Gelukkig kregen we ook visueel mee waarom deze beslissing werd genomen: toen een van de tenderboten zich door de branding richting schip begaf, zag het er behoorlijk heftig uit. Later bleek dat er een raam gesneuveld was aan dezelfde boot, niet verwonderlijk met golven van 2,5 meter. Maar goed, dan merk je dus gaanderweg dat de levensstaat van de meeste mensen aan boord langzaam maar zeker zinkt. En aangezien iedereen in hetzelfde bootje zit, is het lastig om je daarvan afzijdig te houden. Mijn wapens tegen dit fenomeen (chanten, aikido en studeren) heb ik dan ook behoorlijk moeten inzetten om niet hele dagen met een sik rond te lopen, maar zoals gezegd met succes. Ook helpt het om vrouwen niet al te serieus te nemen (ja ja, i'm learning!), zeker niet als ze chagarijnig zijn. Dus, al met al, het is allemaal nog prima vol te houden!
Gister konden we eindlijk wel weer aan land, namelijk op het eiland Tonga. Eerst moest er wel nog gerepeteerd worden (degene die het repetitieschema in elkaar zet is behoorlijk gestegen op de lijst van algemene amateurs) maar om één uur 's middags was het dan zo ver. Tonga blijkt een behoorlijk arme monargie te zijn waar er echt weinig materialisme voorhanden is. Ik heb een wandeling van ruim twee uur gemaakt door het dorp en langs de kust, en dan zie je toch wel erbarmelijke omstandigheden. Opvallend vond ik dat mijn theorie omtrend armoede en sociale vaardigheden weer eens bevestigd werd: hoe armer het land, hoe aardiger en vriendelijker de mensen. Niet omdat ze iets van je willen, maar omdat ze, weliswaar noodgedwongen, beseffen dat materialisme minder waarde heeft dan een sociale samenleving waarin iedereen vriendelijk met elkaar omgaat. Terug bij het schip kwam ik een aantal bandleden tegen die een bal hadden gescoord, dus hebben we er nog een fijn potje voetbal tegenaan gegooid. Ook kwamen er nog een paar locals meedoen, wat de sfeer alleen maar beter maakte, dus al met al weer een geslaagd uitstapje.
Morgen staan de Fiji-eilanden op het programma. Hopelijk krijgen we iets beter weer dan de afgelopen weken, ook een rede van de algemene depressie, want we hebben veel regen gehad. bijna dagelijks wel een paar flinke buien, en een aantal dagen ook echt grijs druilerig. Op de kleur van het water na had het ook de noordzee kunnen zijn, zo werd meermaals beweerd. Maar de temperatuur komt nooit onder de 20 graden en als de zon dan weer doorbreekt dan is het ook meteen weer zomers lekker. Ik hoop dan ook op zonnig weekje in het vooruitzicht met zandstranden, coctails en schaars geklede mooie vrouwen...jullie horen wel hoeveel daarvan is uitgekomen!